உயிரின் ஓலக்குரல்
காலத்தை அளவிட்டநினைவுச் சுவடுகளவைநிச்சயம் தெரியும்நித்தியம் வாழ்பவையென்று … ! இருட்டில் சிரிக்கும் அல்லியாய்இனிய அந்தமாலைப் பொழுதுகள் !தெளிவற்ற இருள்சூழ்தருணங்கள் !இதமான இசையில்இதயம் நகர்ந்த நாட்கள் !என,அத்தனையும்துணிச்சலாய் வரவேற்றஅந்த இரவுப் பொழுதுகள் !இன்னும்நினைவிருக்கிறது … மீண்டும்