நான் வைத்த பலா கன்றோ, மா மரமோ எனக்கு கனி தரப்போவதில்லை என்று தெரிந்தும் எம்முன்னோர்கள் பயன்தரும் மரங்களை நட்டு வளர்த்து விட்டுச் சென்றுள்ளார்கள். நாங்கள் என்ன செய்கின்றோம்? அடுத்த தலைமுறைக்கு எவற்றை விட்டுச்செல்லப்போகிறோம்?

கவிதையோ, கட்டுரையோ, காவியமோ பிறக்க வேண்டுமென்றால் நான் வேண்டுமென்று அவசியமில்லை. ஆனால் அவ்வாறு பிறந்தவை தற்காலிகமாகவேனும் நிலைக்க வேண்டுமென்றால் நான் வேண்டும். கனவுகளையும் கற்பனைகளையும் தாள்களில் வழியிலாவது நிஜமாக்கும் ஒரு கவிஞனின் எழுத்தாணி நான்.

ஒவ்வொரு படைப்புக்கும் ஒவ்வோர் அழகை இயற்கை தருகிறது. விட்டிலுக்கு கனலின் மேல் காதலைத் தந்தது. மின்மினிக்கு வெளிச்சம் தந்தது. ஊமைப்பறவைகளின் உதடு வழியே இனிய இசையைத் தந்தது. மலர்களிற்கு நாவையும் தந்து மௌனத்தையும் கற்றுக்